قید های مخرب

همیشه انسان‌ها نیازهایی متفاوت دارند. همیشه آن‌ها برای رفع نیازشان دست به اقداماتی گوناگون می‌زنند. همه‌ی ما می‌دانیم که دو جمله‌ی اول از نظر منطقی کاملن صحیح است. همیشه آدم های عاقل خوشبخت هستند. ولی همیشه افراد پولدار غمگین هستند. همه‌ی ما می‌دانیم که دو جمله‌ی قبل از نظر منطقی کاملن غلط است.اغلبِ ما علی‌رغم اینکه می‌دانیم جملاتی که بکار می‌بریم، اشتباه است، اما خیلی تلاشی برای تصحیح گفتارمان نمی‌کنیم.

زیرا ذهنمان به راحت‌گویی عادت کرده.این راحت‌گویی ریشه‌ی بسیاری از مشکلات ما در انواع روابطمان است.استفاده از قیدهایی که معنی جمله و در نهایت منظور ما را دست‌خوش تغییری بزرگ خواهدکرد.

شاید من بطور ذاتی فردی خندان باشم. اما شرایط زندگی همیشه بر یک قرار نیست. پس من نمی‌توانم بطور مطلق همیشه خندان باشم. بنابراین خطاب کردن من به عنوان فردی “همیشه” خندان به این معنی‌ست که من یک دیوانه‌ام!

استفاده از قید “همیشه/هرگز” در صحبت‌هایمان یعنی تاکید مطلق بر صفتی که راجع به آن در حال گفتگو هستیم. پس فقط در مباحثی قابل استفاده است که نتوان خلاف آن را ثابت کرد. مثل: روز همیشه روشن است.بهتر است برای حفظ روابطمان، بجای بکارگیری کلمات تکراریِ سهل‌البیان از واژگان معقول‌تری استفاده کنیم.

گاهی، اغلب، معمولن، برخی، هرزگاهی، بعضی، به ندرت و… قیدهایی هستند که اگر جایگزین دو قید مخرب بالا قرار بگیرند، چند مزیت مهم برای ما به همراه خواهند داشت:

۱. به قانون مکث سه ثانیه اهمیت خواهیم داد و به مسئله‌‌ی مطرح‌شده بیشتر فکر خواهیم‌کرد.

۲. از بحث و جدل در روابط پیشگیری خواهدشد.

۳. به اصالت واژگان احترام خواهیم گذاشت.