نوشتن درمانی نوعی روش درمانی است که در آن فرد، با نوشتن تجربیات، احساسات و افکارش، به خودش آگاهی بیشتری پیدا می‌کند.
در این روش شخص با روشن شدن مسائل ذهنی و روانی‌اش، بهبودی بیشتری را تجربه می‌کند. به عبارت دیگر، نوشتن درمانی ایجاد ارتباط بین فرد با خودش است. تا بتواند از این طریق به تعادل روانی و احساسی دست یابد.
این روش درمانی به عنوان یکی از روش‌های معتبر درمانی در زمینه بهبود وضعیت روانی و جسمی فرد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
چه زمانی به نوشتن درمانی احتیاج داریم؟
نوشتن درمانی در مواردی مانند اضطراب، افسردگی، اضطراب اجتماعی، ترس، استرس و مشکلات روانی دیگر مفید است. همچنین می‌توان از این روش درمان برای فرد سالم بعنوان راهی برای افزایش آرامش و تخلیه‌ی نخاله‌های ذهنی استفاده کرد.
هدف اصلی شیوه‌ی درمانی، کمک به کاهش احساسات منفی و افزایش آگاهی از خود و دیگران است. به طور کلی، نوشتن درمانی می‌تواند به عنوان یک ابزار موثر برای مدیریت احساسات و بهبود روابط شخصی و حرفه‌ای استفاده شود.
روش‌های مختلف برای نوشتن درمانی
درمان نوشتاری یا به عبارتی دیگر روش‌های نوشتار درمانی، یک روش درمانی جایگزین است که در آن از روش‌هایی مانند نوشتن خودکار و خودآگاه، نقاشی و نگارش داستان استفاده می‌شود. این روش‌ها برای کمک به افرادی که با اضطراب، افسردگی، استرس، درد مزمن و بیماری‌های روانی مبتلا هستند، استفاده می‌شوند. در ادامه به برخی از این روش‌های این روش روانشناختی اشاره خواهیم کرد:
روش نوشتاری خودآگاه (Journalling)
در این روش، افراد به صورت منظم درباره‌ی احساسات، افکار و تجربیات خود نوشتاری می‌کنند. این فرایند به آنها کمک می‌کند تا با خودشان در ارتباط باشند و احساساتشان را درک کنند. نوعی آزادنویسی از تمام وقایع زندگی. چیزی شبیه به خاطره‌نویسی روزانه.
روش نوشتاری خلاق (Creative Writing)
در این روش، افراد به صورت خلاقانه درباره موضوعات مختلفی مانند داستان‌های کوتاه، شعر و داستان‌های غیرخیالی نوشتاری می‌کنند. این روش می‌تواند به کاهش استرس و افزایش خلاقیت کمک کند. نوشتن از ماجراهای واقعی باعث می‌شود بخش زیادی از آنها روی کاغذ به کلماتی بی‌آزار تبدیل شوند.
روش نوشتاری گروهی (Group Writing)
در این روش، افراد با یکدیگر در گروه‌های کوچکی به صورت مشترک نوشتاری می‌کنند. این فرایند به آنها کمک می‌کند تا با دیگران در ارتباط باشند و احساساتشان را به اشتراک بگذارند. علاوه براین قرار گرفتن در کنار یک همنویس موجب می‌شود بدانند مشکلات فقط برای آنها وجود ندارد. از تجارب دیگران آگاه می‌شوند و نیازی به پیمودن تمام راه‌ها بصورت شخصی ندارند.
روش نوشتاری معنوی (Spiritual Writing)
در این روش، افراد به صورت مکرر درباره‌ی موضوعاتی مانند معنویت، ایمان و اعتقادات خود نوشتاری می‌کنند. این فرایند به آنها کمک می‌کند تا با خودشان و باورهایشان در ارتباط باشند. اعقتاد داشتن به یک نیروی حامی، انسان را در مواردی که احساس تنهایی شدید بر او غالب می‌شود یاری خواهد کرد.
روش نوشتاری درمانی (Therapeutic Writing)
در این روش، افراد با هدف بهبود وضعیت خود، به صورت مستقیم درباره مشکلات و چالش‌های خود نوشتاری می‌کنند. این روش می‌تواند به کاهش اضطراب، افسردگی و درد مزمن کمک کند.
نوشتن درمانی و خلاقیت
نوشتن درمانی می‌تواند به عنوان یک ابزار خلاقیتی نیز مطرح شود. به عنوان مثال، شما می‌توانید با نوشتن در مورد تجربیات خود، به دنبال راه‌حل‌های جدید و خلاقانه برای حل مشکلات خود باشید. همچنین، با استفاده از ابزارهای نوشتاری و تولید محتوای مختلف مانند شعر، داستان و مقاله، می‌توانید خلاقیت خود را در نوشتار درمانی به کار بگیرید. به طور خلاصه، نوشتن درمانی می‌تواند به عنوان یک ابزار خلاقیتی و بهبود روانی مطرح شود. بسیاری از نویسندگان مطرح جهان این روش را برای خود انتخاب کرده‌اند و خلاقیت‌های درونی‌شان را به معرض نمایش گذاشته‌اند.
نویسندگان پیروی نوشتن درمانی
. برخی از نویسندگان معروف که از درمان نوشتاری استفاده کرده‌اند عبارتند از:
– جیمز پنه بیکر
– آنائیس نین
– ناتالی گولدبرگ
– آلیس واکر
– تراویس هانت
– آدری لرد
البته این لیست تنها چند نمونه از نویسندگانی است که از درمان نوشتاری استفاده کرده‌اند و بسیاری دیگر نیز وجود دارند. در قسمت بعد با روش کار یکی از این نویسندگان آشنا خواهیم شد.
ناتالی گولد برگ و نوشتن درمانی
ناتالی گولدبرگ،نویسنده‌ی آمریکایی صاحب کتاب “نوشتن تا مغز استخوان” و “تا می‌توانی بنویس” یکی از پیشگامان نوشتن درمانی بود. او از روش‌های متفاوتی برای انجام نوشتن درمانی استفاده می‌کرد، از جمله:
– نوشتن خود را به عنوان یک فرایند درمانی می‌دانست و برای تسهیل این فرایند، از تکنیک‌های مختلفی مانند نوشتن بدون تفکر و نوشتن خودکار استفاده می‌کرد.
– او با نوشتن در درمان افسردگی، اضطراب، درد مزمن و اختلالات خوردن استفاده می‌کرد.
– ناتالی گولدبرگ معتقد بود که نوشتن درمانی می‌تواند به ارتقای روابط انسانی کمک کند و بهبود ارتباطات خانوادگی و اجتماعی را فراهم آورد.
– او همچنین از تکنیک‌های دیگری مانند نوشتن خلاقانه و تمرینات تخیلی برای انجام نوشتن درمانی استفاده می‌کرد.
پیشنهاد1 : در روز سی دقیقه در مکانی آرام بنشینید. بی‌وقفه و بدون فکر از همه چیز بنویسید. از در و دیوار و همسایه و دوست و فامیل. بگذارید ذهنتان از زباله خالی شود.
پیشنهاد 2: از موضوعی که سبب پریشانی فکرتان شده بنویسید. راههای ناممکن برای حل مشکل را هم قید کنید. مشکلات را به کلمه تبدیل کنید.
زهرا جان ممنون از معرفی کتاب‌های خوب ومفید. من خودم تجربه رها شدن ذهن از استرس ونگرانی رو دارم باصفحات صبحگاهی.