یک پیاله شعر، روزهای رنگی‌رنگی

شنبه مادری آبستن است
سپیدپوش و آرام
بوی بهارنارنج می‌دهد و طعم گیلاس.

یکشنبه نورچشمی ست و سرخ گونه
درخشان و صبور
دم که می‌زند عطر آبنبات قیچی به زندگی می‌پاشد.

دوشنبه روسیاه ست و روشن‌دل
دوشنبه‌ها نور غایب است و در غیبت نور، ناشناخته‌ها عیان می‌شوند.

سه‌شنبه صورتی‌ست
بازیگوش و سر‌به‌هوا
مزه‌ی کوکی شکلاتی داغ می‌دهد

چهارشنبه حسابش سواست
متمول ست و غنی
سرایش بنفش‌ست و بساطش همیشه گسترده
نفسش بوی هل و دارچین می‌دهد و وجودش شمیم امید

پنج‌شنبه ته‌تغاری عشوه‌گریست زردجامه
خرامان می‌آید و یک‌سره دلبری می‌کند
بوی بهشت می‌دهد، چون عطر تن نوزاد

جمعه رنگین‌کمانی ست
تمام رنگ‌های هفته را روی هم می‌پوشد
هر ثانیه‌اش رنگ و بوی خاصی دارد
ساحره‌ایست اغواگر
که برای هر لحظه‌ات طرحی غافلگیرکننده چیده

هر روزت را که خوش‌رنگ و مشتم بسازی،
هفته‌ات رنگارنگ و خوشمزه می‌شود…

♡روزهای شما چه رنگیه؟🥰

زهرا هموله

zahrahamouleh.com

من زهرا هستم. هموله با ه دو چشم. همیشه از آدم‌هایی که روی یک حرف فامیلی‌شان حساس بودند تعجب می‌کردم. تا اینکه فهمیدم اختلاف یک حرف سبب اختلاف معنای زیاد خواهد شد.مثلن همین فامیل خودم وقتی با ح جیمی نوشته شود یعنی باربر. اما وقتی با ه دو چشم باشد یعنی صبور و بردبار. از اونجایی که من یک دختر فروردینی بسیار صبورم پس همون ه دو چشم درسته. می‌نویسم نه برای دل خودم. بلکه برای دل شما. که بخونید و خوشحال بشید از هنری که از تک‌تک انگشتام می‌ریزه. هدف من خوشنودی شماست.والا... به مهر بخوانید.

6 دیدگاه در “یک پیاله شعر، روزهای رنگی‌رنگی

  1. کاش میشد روزها رو همین رنگی که گفتی دید🥲
    اونوقت هفته‌‌مون رنگارنگ و خوشمزه میشد خیلی، شیرین و نرم؛ مثه دوناتهایی که از این جینگولک رنگیا روشونه و کیف میده خوردنشون😌❤️

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *